Перевод: со всех языков на все языки

κτιλίς τιθασός

1 κτιλίς

κτῐλ-ίς· τιθασός, πρᾷος, ἡγεμών, Hsch.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κτιλίς
2 κτίλος

κτίλος

Grammatical information: adj.; m.

Meaning: `obedient, tame', m. `ram' (Il.), after H. = ὁ προηγούμενος τῆς ποίμνης κριός; cf. Thompson ClRev. 46, 53 f.

Derivatives: κτιλίς τιθασός, πρᾳ̃ος, ἡγεμών H. and the denominatives ἐκτιλώσαντο `they tamed' (Hdt. 4, 113), ἐκτιλωμένος `tamed' (Paus. Gr.), κτιλεύονται `they are being tamed' (Pi. Fr. 238).

Origin: IE [Indo-European] [626 waar niet] * tki-lo- `belonging to the dwelling place'.

Etymology: For λ-sufflx cf. χωλός, φαῦλος and many other expressions for several defects (Chantraine Formation 238). Already by Pott connected to κτίζω as "belonging to the dwelling place". Further s. Bq.

Page in Frisk: 2,36

Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κτίλος

κτιλίς — (Α) [κτίλος] (κατά τον Ησύχ.) «τιθασός, πρᾷος, ἡγεμών« … Dictionary of Greek